Het coronajaar 2020 was wat onze emigratieplannen betreft deels een verloren jaar. Door de onzekerheid over de reismogelijkheden besloten we niet naar Hongarije te gaan dat jaar.
Maar helemaal verloren was het niet. Tijdens ons bezoek in 2019 hadden we al besloten om een soort “twee-sporen beleid” te volgen. Het ene spoor leidde naar Hongarije, het andere zou betekenen dat onze toekomst toch in Nederland zou zijn.
Het Hongarije-spoor betekende dat we “fanatiek” gingen sparen om zo mogelijk van ons spaargeld een huis te kunnen kopen in Hongarije. En mocht dat niet doorgaan – dan hadden we in ieder geval een spaarpot om ons huis in Nederland te verbouwen.
Het Hongarije-spoor betekende dat we “fanatiek” gingen sparen om zo mogelijk van ons spaargeld een huis te kunnen kopen in Hongarije. En mocht dat niet doorgaan – dan hadden we in ieder geval een spaarpot om ons huis in Nederland te verbouwen.
Gekozen!
Begin zomer 2020 besloten we om voor het Hongarije-spoor te gaan. De balans waar we eerder over schreven sloeg definitief door. Wat zeker meespeelde waren de aldoor maar stijgende huizenprijzen in Nederland. En: waar we eerst dachten pas in 2023 of 2024 deze stap te kunnen zetten, bleek dat al eerder te kunnen! Het was in die tijd vooral Rita die de websites van de makelaars in Hongarije afstruinde.
Ze zag huizen komen en gaan. Op den duur was ze zo ervaren dat ze kon voorspellen welke huizen al snel verkocht zouden worden en welke niet.
Al een tijdje zag ze een huis staan in Dióspuszta op de website van Honed Imexma – een makelaar die we nog niet persoonlijk hadden ontmoet. Daarnaast zagen we ook nog andere interessante huizen – maar deze stond toch wel steeds met stip bovenaan…En het stond nog steeds te koop tijdens onze zomervakantie, eind augustus begin september.
Een mail naar de makelaar was genoeg om een afspraak te maken. Op zaterdag 21 augustus maakten we kennis met Andrea Havasi en konden we het huis bekijken. Op de foto zie je het huis, L-vormig aan de rechterkant en een apart gastenverblijf links daarvan.
Een week later (waarin we ook nog een aantal andere huizen bekeken) hakten we de knoop door en besloten dit huis te kopen.
Stroomversnelling
Op dat moment kwam alles in een stroomversnelling. Nog in onze vakantie konden we terecht bij een advocaat die het koopcontract voor ons regelde. Ook konden we een afspraak maken bij de immigratiedienst in Pécs voor een “regisztrációs igazolás”.
Gekoppeld aan die verblijfsvergunning is de Hongaarse adreskaart, de “lakcímkártya”. Die kaart is heel belangrijk want je hebt hem nodig om verzekeringen af te kunnen sluiten en contracten voor gas, water en electriciteit, om je auto te kunnen importeren etc.
Onze drie weken vakantie vlogen zo voorbij. We reden begin september weer naar huis met een getekend koopcontract en een verblijfsvergunning!
We besloten om in oktober weer naar Hongarije te gaan om resterende zaken te regelen en een goede inventarisatie te maken van het huis – dat we inclusief meubels hadden gekocht.
We besloten om in oktober weer naar Hongarije te gaan om resterende zaken te regelen en een goede inventarisatie te maken van het huis – dat we inclusief meubels hadden gekocht.
En… in september startte ook onze cursus Hongaars. Tja, die taal – volgens zeggen één van de moeilijkste talen ter wereld!
Schrijf een reactie.